12 Redenen Waarom Afvallen Niet Lukt

1. Genen?

Een deel van aanleg ligt in de genen. Als vettere met vettere muizen en slankere muizen met andere slanken zich voortplanten blijkt dat na 15 á 20 generaties de babymuisjes uit de ‘vette’ generatie soms twee keer zoveel vet hebben als de babymuisjes uit de dunne generatie.

Uit onderzoeken met mensen blijkt hetzelfde effect. Hoewel het echt geen factor 2 zal zijn zoals na 20 generaties muizen.

De Duitse genetisch onderzoeker Johannes Hebebrand stelde dat voor alle bekende genetische variaties samen, het maar 1 tot 2 procent van de verschillen in lichaamsgewicht van kinderen in de algemene bevolking verklaart.

Het zit in mijn genen, ja, maar daar wordt je dus niet obees van.

2. Vetcellen zijn enorm vervelend

Vetcellen zijn vervelend. Vetcellen zijn vergelijkbaar met hongerige kleine spreeuwtjes: beide kunnen hun mond verder opendoen dan hun lichaam tijdens de zoektocht naar voedsel.

Vetcellen maken het makkelijker om de status quo te bewaren en moeizamer om gewicht te verliezen. Eenmaal obees, blijf je dus makkelijker obees.

Het gemene, althans binnen de context van de 21e eeuw, is dat vetcellen die zich vermenigvuldigen, daarna nooit meer verdwijnen.

Obese mensen kunnen wel 4 keer zoveel vetcellen hebben als vergelijkbare anderen zonder overgewicht. Het blijkt zelfs dat dieren die ‘bingen’ binnen een week – ai – permanent meer vetcellen kunnen creëren.

Liposuctie helpt helaas nauwelijks bij het verwijderen van deze vetcellen omdat veel vet rondom de organen en om spierweefsel zit.

Vetcellen slinken in omvang als je afvalt, maar ze blijven dus vragen om, tja, vet dus.

3. Vetcellen zijn enorm elastisch

Vetcellen zijn de enige lichaamscellen die zich enorm kunnen vergroten. Vetcellen worden eerst groter, en gaan zich dan pas vermenigvuldigen.

Het zijn wat dat betreft enorm bijzondere cellen. Dit is zo extreem, dat het verschil in volume tussen de grootste en kleinste vetcel in je lichaam maar liefst een factor 20.000 kan bedragen. En dat is geen typefout.

Dat betekent dat ze op twee manieren tot problemen kunnen leiden: in omvang en aantal. Nasty. 

4. Insuline

Hormonen zijn de regulatoren van het lichaam. Als afvallen niet lukt kan dat deels door hormonen komen. Insuline is daar een van.

Met het hormoon insuline reguleert het lichaam de bloedsuikerspiegel, het stimuleert suikerafgifte aan het bloed. Als mensen afvallen en vet verbranden worden de vetcellen extra gevoelig voor insuline wat ertoe leidt dat deze cellen nutriënten sneller op kunnen nemen. Als spieren niet worden getraind tijdens de afvalperiode, worden de spiercellen minder gevoelig voor insuline waardoor dit leidt tot transport van vet naar vetcellen.

5. Lipoproteine Lipase (LPL)

LPL is een enzym in het bloed dat geactiveerd kan worden om vet te transporteren. Als je vet verbrandt zendt het lichaam een signaal uit door meer LPL af te geven. De vetcellen zeggen dan tegen het brein: breng meer voeding naar ons toe.

6. Leptine

Leptine is een ‘hot item’ tegenwoordig. Het in 1994 ontdekte hormoon wordt door vetcellen afgegeven en communiceert het trekgevoel aan de hersenen. Het zorgt in de hersenen voor een verzadigd gevoel.

Als vetcellen kleiner worden, kan dit leiden tot afgifte van Leptine.

Dit leidt tot meer trek. Als je meer trek hebt, eet je vaker en kom je aan.

7. Ghreline

Ghreline wekt de eetlust op. Dit hormoon wordt vooral in de maag aangemaakt. Er zijn indicaties dat meer ghreline aan wordt gemaakt als je afvalt met bepaald soort diëten. Bij vetarme diëten is dit niet het geval.

8. Adiponectine

Adiponectine is een proteïne dat door vetcellen wordt afgegeven en het hormoon insuline ondersteunt bij de opname van suiker in de cellen. Dus adiponectine vergroot de gevoeligheid van cellen voor insuline. Hoe meer vet en vetcellen, hoe minder adiponectine wordt afgegeven.

Dit betekent dat dikkere mensen met meer vet, beter in staat zijn bloedsuiker als vet op te slaan in plaats van het aan te wenden voor energie.

9. Thermische effect van voeding

Het verwerken van voedsel kost energie. Uit onderzoek blijkt dat dikke mensen circa 1 á 2% minder energie nodig hebben om dezelfde voeding te verwerken dan een slank persoon. Met andere woorden: het verwerken van een appel in je maag kost jou misschien 9,8 calorieën, maar je buurman 2% meer, 10 calorieën dus. Zijn thermische effect van voeding is dus relatief groter. Over langere periodes zoals jaren, draagt dit bij aan overgewicht.

10. De spaarstand, maar dan anders

De spaarstand bestaat, maar niet zoals je denkt. Als je extreem weinig eet gaat je lichaam over in een spaarstand, onder voorwaarde dat je als een spaarlampje gaat leven.

Denk aan een ijsbeer die zijn winterslaap doet, of een persoon die zeer inactief leeft.

Zolang je echter actief blijft, of beter nog, meer gaat bewegen, zal je lichaam niet denken dat er een tijd van extreme schaarste aanbreekt.

11. Omvang van je maag

Een grotere maag maakt het makkelijker om onbewust meer voeding te eten. Mensen met overgewicht hebben een circa 33% grotere maag. Uit studie blijkt dat na 9 kg afvallen, de te grote maag terug geslonken is naar dezelfde maat als slanke mensen. Je maakt het leven makkelijker door 6 keer per dag een normale portie voeding te eten.

Heb je af en toe een binge, dan zal je maag eerder groter worden dan kleiner.

Consistent 6 keer per dag normale porties eten leidt er toe dat je maag kleiner wordt. Dit leidt sneller tot een vol gevoel en maakt het makkelijker om minder te eten.

12. Startpunt

De 11 redenen waarom afvallen voor jou lastiger kan zijn kun je ook zien als je startpunt of set point.

Het aantal vetcellen dat je hebt, je genetisch erfgoed en je huidige hormoonhuishouding dragen er allemaal aan bij dat je lichaam vet graag opslaat.

En er zullen vast en zeker de komende jaren meer verschijnselen worden ontdekt waaruit blijkt dat er andere biologische aspecten meespelen in de behoefte van je lichaam om vet op te slaan.

Wat er ook gebeurt, je heb een metabolisme waar jij het mee moet doen.

Dat is jouw startpunt.